SUYA YAZDIKLARIM

Nilay Karaelmas’ın “Sosyal Medya Öncesi Gazetecilik” başlıklı kitabını günlerdir elimden düşüremedim. Çok değer verdiğim gazeteci dostumun kaleme aldığı  sayfaları çevirdikçe heyecanlandım, 70-80-90’lı yıllarda ülkede yaşananları ben de adeta Nilay’la birlikte yeniden yaşadım.  Nilay o yıllarda “aşkla sürdürdüğü ” gazetecilik serüvenini öylesine içten ve samimi bir anlatımla kaleme almış ki,  önünde yerlere kadar eğilip şapka çıkarmak gerekir bence.   Sizler henüz elinize almadan  büyüsünü   bozmak istemem,  onun için kitaptan bir kaç alıntıyla  yetineyim… Bir kere Nilay, dünyanın neresine giderse gitsin “ iyi habercilik yapmanın tüm altyapısına sahip dört dörtlük bir muhabir…”  Neden mi? Bir kere kocaman bir hayal kurmuş… Babasının ç ocukluğunda  armağan ettiği teyp ve mikrofonla ta o yıllarda röportajlar yaparmış ve o zamandan başlayarak o hayali besleyip büyütmüş.  Günün birinde, “ Basın Yayın Genel Müdürlüğü sınav açtı ” denilin...

Nilay ’ın annesi için kaleme aldığı güzelim kitabını (*) bu akşam bir solukta okudum... Nilay Karaelmas “ Annemle Ortaya Karışık ”ı ne kadar akıcı yazmış, nasıl sıcacık anılar ve fotoğraflarla süslemiş, hele o muhteşem yemek, kurabiye, pasta tarifleri? O kadar sevimli bir kitap olmuş ki, insan elinden bırakamıyor... Nurten Hanım sanki mutfaktaymış, radyoda çalan Zeki Müren ’in ‘ Bir Demet Yasemen ’ine keyifle eşlik ederken enginar ayıklıyormuş gibi geldi bana... Fırından yeni çıkarılmış kedi dillerinin buram buram vanilya kokusunu, lezzetini damağımda hissettim, hatta şu cam tabağa alınmış olanlar büyük olasılıkla Abdullah Efendi ye ayrılmamış mıydı? Kitap aynı zamanda 50’lerin, 60’ların Ankara sından haber veren harika bir sosyal yaşam derlemesi... Kızılay, Demirtepe, Hanımeli Sokak ’ta iki oda bir salonlu kiralık evlerde geçen yaşamlar, erik, kiraz, elma ağaçları ile bezeli bahçelerde koşturan çocuklar... Ulus Sineması nda haftalarca gösterilen “Batı Yakasının Hikayesi” ,...