Aşk, dokunmak, özlemek, sevmek, tutku. .. Bu duygular, yaşayan (!) herkes için neden bu kadar vazgeçilmezdir? İyi de, insan ne için vardır şu kısacık yaşamda? Para mı, güç mü ister, yoksa tanınmak, sosyal statü sahibi olmak mı önemlidir insanoğluna? Ya da bir an gelir, her şey geride alıp “ tensel beklentiler ” mi ön plana geçer? Peki, basit bir dokunuş nasıl olur da tüyleri diken diken edebilir? Ya o bir çift göz? Nasıl olur da dünyadaki o milyonlarca gözden farklı bakabilir insana? Sokaktaki insan için bu duygular beklentiler çok “olağandır” da, neden “siyasetçi”ye çok görülür? En önemlisi, “aşk skandallarında” olayın iki tarafından biri olan erkekler neden çoğu kez hoşgörülür, hatta bu işten prim kazanır da... Kadın toplum tarafından adeta lanetlenir? Peki, madem ki insanlık yüzyıllardır kendini “a şk tsunamisi ”nden,sonunda ölüm dahi olsa bir türlü kur...
Mürekkep kokan sayfalarda şimdilerde bize yer yokmuş, eh, ne yapalım? Açılsın bari hayali sayfalar... Oysa onlara yazmak tıpkı suya yazmak gibidir. Kayboluverir gider.