Bugünlerde yeniden Alman yazar Thomas Mann ’ın kitaplarına odakladım. Cenevre seyahatimizde onun “ Yol Hikayeleri” başlığıyla yayınlanan (*) seyahat notlarını elimden düşüremedim. Lübeck ’e gittiğimizde ise ünlü yazarın doğduğu evi görmek de kısmet oldu. Aslında Mann’ın, Hitler ’in yükselişi sırasında var gücüyle faşizme karşı savaş açtığı, Alman halkını da bu tehlikeli gidişat konusunda sürekli uyardığı biliniyor, ne yazık ki, on yıl süren bu mücadeleyi, Mann kendi deyimiyle “ sınırsız kudrete, şiddet ve sinsilikle erişenler ” karşısında kaybediyor, “ ne İsa’ya, ne Musa’ya yaranamayan ” adam pozisyonuna düşüyor. Rastlantı eseri, bir konferans için yurtdışında bulunduğu sırada, Hitler ve şürekası “ gücü eline geçirince ” ülkesine dönmeyişini şöyle anlatıyor: …11 Şubat 1933’de yurt dışında konferanslar vermek üzere yola çıkış - önceki yüzlercesi gibi, hafif bagajla, her şeyden habersiz, kaderin bu gezi ile ilgili niyetleri konusunda en ufak bir fikir sahibi olmadan çıkıl...
Mürekkep kokan sayfalarda şimdilerde bize yer yokmuş, eh, ne yapalım? Açılsın bari hayali sayfalar... Oysa onlara yazmak tıpkı suya yazmak gibidir. Kayboluverir gider.