SUYA YAZDIKLARIM

Our life has been spent with  Ayşegül since we were little girls, as some friendships are said to be "sisterhood” , ours is even more than that... Once upon a time, ( was I in middle school? ) I was collecting stamps. ( Unfortunately, there are no stamps, letters, envelopes or even handwriting left in anyone's life anymore. ) So in those years, one day she came along: -Nursun, look what I brought you -Oh, gorgeous stamps, where did you get them? -My fathergave, take and put them in your stamp book As you can see in the picture, the stamps were both unique in shape and beauty. I would open my stamp book often as a child and watch them with admiration, moreover, they were both mint stamps. We  had a dreamed with Ayşegül: -Can you imagine? Maybe these stamps are valuable, their value will increase over time, so we will sell them years later and become millionaires. Those 50 years passed quickly, I had almost forgotten my stamp book. During the endless library ar...

Yaşamımız küçüklüklüğümüzden bu yana Ayşegül’le birlikte geçti, hani “kardeşten ileri” derler ya bazı dostluklara, bizimkisi ondan da öte… Bir ara, (ortaokulda mıydım?) pul koleksiyonu yapıyordum. (Ne yazık ki, artık kimsenin yaşamında değil pul, mektup, zarf hatta el yazısı filan kalmadı.)  İşte o yıllarda bir gün Ayşegül çıkageldi: - Nursun bak, sana ne getirdim -Aaaa, muhteşem pullar, nereden buldun? -Babam verdi, al, hemen pul defterine  yerleştir Resimde gördüğünüz gibi, pullar hem farklı hem o kadar güzeldi ki, pul defterimi ikide birde açar, onları hayranlıkla izlerdim, üstelik ikisi de damgasızdı yani kullanılmamıştı ve arkalarındaki zamk bile hala duruyordu.  Ayşegül’le sık sık konuşurduk: -Düşünebiliyor musun? Belki de bu pullar çok değerlidir, zamanla değerleri daha da artar, yıllar sonra satar, milyoner oluruz. Evet, o yıllar çabucak geçiverdi, pul defterimi çoktan unutmuştum, geçen gün Gaudi’nin Sagrada Familia’sı (*) gibi, bir türlü tamamlayamadığı...