Hepsini yaşadım... Bayram harçlıklarıyla alınan çatapat ve kibritin ateşleme kokusuna bayılırdım. “ Seninle Bir Dakika ” ile Apple’da , TEK’te romantik danslar ettim. Sana’lı , toz şeker serpilmiş ekmeği, sokakta dalya oynadıktan sonra bayıla bayıla yedim. Arçeliğin merdaneli makinesi evimizde saatlerce zann, zaaan, zannn diye çalışır, Tursil’le çamaşırlarımız bembeyaz olurdu. Halılar Gırgırla süpürülürdü... “ Ayşegül ” dergilerini Sevim Teyze keşfetmiş, Ayşegül’e alır olmuştu. Onlara gittiğimde dergideki resimlere hayranlıkla bakar Ayşegül’ün başından geçenleri keyifle okurdum. Bizim aboneliğimiz Çocuk Haftası’na idi. Kemalettin Tuğcu tefrikalarında gözlerim dolar, Yıldırım Kaptan ’ı okurken neşelenirdim... Yaz tatilindeki kültürel faaliyetimiz, ayçekirdeği eşliğinde Teksas-Tommiks okumaktı... Sonraki yıllarda Cumhurbaşkanı Turgu t Özal’la aynı zevki paylaştığımızı öğrenmiş, şaşırmıştım. Annem ne kadar ge...
Mürekkep kokan sayfalarda şimdilerde bize yer yokmuş, eh, ne yapalım? Açılsın bari hayali sayfalar... Oysa onlara yazmak tıpkı suya yazmak gibidir. Kayboluverir gider.