Gazeteciler yaşadıkları dönemin birer tanığı değil midir? Kimi zaman da bu tanıklıklar gazete sayfalarına aktarılamaz, “ not defterleri ”nde kalır. Bu durumun yaşanan ülkenin demokrasi ve şeffaflık düzeyine göre değişen çok farklı nedenleri vardır, üzerinde konuşmaya sayfalar yetmez. Şimdi bu derin konuyu bırakalım da ben sizi “ keyifli başlayan bir kahvaltı ”ya götüreyim mi? Yer, Çankaya ’daki ABD Büyükelçiliği Rezidansı , tarih 9 Mart 2004 Bir grup gazeteci, Büyükelçi Eric Edelman (*) ve kimi Amerikalı diplomatların katılacağı bir kahvaltıya davet edilmişti. Zengin bir ikram hazırlanmış, Türk damak tadına uygun simitle çay bile sofrada eksik edilmemişti. Büyükelçi kahvesinden bir yudum alıp, “ sizlerle bölgedeki gelişmeleri konuşmak istiyorum, kahve ve taze portakal suyunu beğeneceğinizi ve beni sorularla fazla sıkıştırmayıp, insaflı davranacağınızı umuyorum” diye gülerek söze girdi. Önce Ortadoğu ülkelerindeki durumu anlattı, başta Libya, Irak, Su...
Mürekkep kokan sayfalarda şimdilerde bize yer yokmuş, eh, ne yapalım? Açılsın bari hayali sayfalar... Oysa onlara yazmak tıpkı suya yazmak gibidir. Kayboluverir gider.