SUYA YAZDIKLARIM

      Bugünlerin tartışma konusu, Anayasa’nın 101. Maddesi:   -Bir kimse kaç kez Cumhurbaşkanı seçilebil ir?   Açıkça  “İKİ KEZ”  diyen bu maddeye öyle kulplar takıldı, niyetler eklendi, yapbozlar yapıldı, içeriği    öyle eğilip büküldü ki, ben pes ettim… Oysa bu pazar sabahı size kibarca soracaktım:   -Mahallenin çocuk parkında çocuklar uslu uslu eğlenir, salıncağa sırayla biri biner biri inerken, o civarın çakalı gelir, uslu uslu sıra bekleyen çocuklara tokadı basar, hepsini sağa sola itekleyip -tokatlayıp, lekeli- çamurlu giysileriyle salıncağa biner, sonra da    “ASLA İNMEM”  diye tutturursa ne yapacaksınız?     Bu soruya mahallenin muhtarı, bekçisi, zabıtası ,  komiseri , kalantorları, gecekondu sakini   bile yanıt verememişken ben  de  kim oluyorum değil mi? İşte bu  “salıncak”  örneği üzerinde aynen muhalefet liderlerimiz gibi kibar kibar kafa yorarken, aklıma bir soru da...

      Seçim atmosferine girdik bir kere…     Vaadlerin bini bir para, hem muhalefetten hem Beştepeden! Emekli maaş zamları bir gün açıklanıyor, ertesi gün, Beştepeden  “olmaaaz yüzde 5 de benden ” haykırışı geliyor. Hani Anadolu’daki kimi düğün törenlerinde  “takı merasimi ” sırasında çığırtkanın çığırdığı gibi:   -Gelin eee  halasındaaaaan bir çelik tencereeeee   Bu arada, seçimlerde iktidara talip olan “ altılı masa”  liderleri, bol bol “demokrasi, ifade özgürlüğü vs.” vaatlerinde bulunsalar da nedense HDP için çalan tehlike çanlarına (*) hiiiç değinmeyip, milyonlarca seçmeni “görmezden gelmeyi” demokratlıkla bağdaştırabiliyorlar. Doğrusu, “ DEVA Partisi lideri Ali Babacan altılı masanın dokuz saat süren son toplantısında bu konuda bir kelime olsun konuştu mu acaba? Konuştuysa neden bu yaklaşımı sonuç bildirgesine yansımadı? ” Sorusu kafamda dönüp duruyor. (**)   Yolda giderken r adyoda d uydum  geçen gün, Pakistan senat...

Gazeteciler Cemiyetinin bu yılki meslek onur ödülü çok değerli meslektaşımız, yılların foto muhabiri, “ meslekten asla emekli olmayacağım ” diyen  Mustafa İstemi ’ye verildi. Bu seçim için ben de “ tam isabet ” diyenlerdenim. Kısaca “ İstemi ” diye hitap ettiğimiz sevgili meslektaşımız keşke sadece gazeteciler değil, “ çalışan herkes”   için bir rol modeli olsa… Kendisiyle yapılmış bir röportajı okumanızı öneririm (*) o zaman ne demek istediğim iyi anlaşılır. Değerli İstemi için “ yıllar öncesinden ” bir anıyı burada dile getirmek istiyorum.  Mesleğimizin ağır koşulları bilinir… Zamanla yarışma, güvencesizlik, sert rekabet koşulları, gazetecilerin tepesinde Demokles’in kılıcı gibi sallanan tehditler…  -Aman sayma, bu kadarı  yeter Dediniz değil mi?  Yıllar önce önemli bir haberin izindeydim.  Milliyet  Gazetesindeydim. Büroda olağanüstü sıcak bir gün yaşıyorduk, pencerem açıktı ama kavak ağacının yapraklarında en ufak kıpırdanış bil...

      Epey oldu,  eski bir arkadaşım aradı, uzun süredir haberleşememiştik, dedi ki: -Nursuncuğum seni görmek istiyorum, müsaitsen yeni eşimle birlikte ziyaretine geleceğiz. “Buyrun”  dedim ama   “Kimle gelecek acaba? ” diye merak etmedim değil, çünkü arkadaşım uzun süre önce , kendisini yok saydığı, değer vermediği, hatta sözlü şiddet bile uyguladığını söylediği eşinden  boşanmıştı …   A celeyle bir ikram hazırladım, çay demledim, birazdan kapı çalın dı,  açtım ama yüzümdeki şaşkınlık ifadesini gören arkadaşım güldü: -Ay evet, yeni eşim işte… Boşanmıştık ama yeniden evlendik, eskisi sayılmaz diye “yeni eşim” diye tanıtıyorum, Mustafa’yı, çünkü çok değişti… Şimdi diyeceksiniz ki,  “bize ne yahu senin arkadaşının özel durumundan? ” Evet, haklısınız memlekette pek çok şey yaşanırken buna takılmamı garipsediniz ama benim haklı bir sebebim var, günlerdir şu soruya yanıt arıyorum: -Eğer seçimler er ya da geç yapılırsa, 13. Cumhurbaşkanlığına ...