SUYA YAZDIKLARIM

    Ana Sayfa   ▼ 7 Temmuz 2010 Çarşamba Nursun Erel'e sevgiyle! Bugün gazetecilik okuyor, üstelik dış haberlerde yetkin bir gazeteci olmak için uluslararası ilişkiler eğitimi de alıyor olmamın en büyük sebeplerinden biridir Nursun Erel! Daha İlkokul beşinci sınıfta her akşam onun Amerika'dan o akıcı ingilizcesiyle konuşup, sonra dönüp ekranlardan bize dünya politikasını etkileyen olayları heyecan ve ustalıkla anlatması beni televizyonun önüne mıhlardı! Hep özenir, onun gibi olmak isterdim... O Bağdat'tan bildirirken ben artık savaş muhabirliği de yapacağıma hepten inanmış, damarlarıma gazeteciliğin çıldırtıcı heyecanını zerketmiştim... Ve büyük hayalim bir gün gerçek oldu! Lise 2. sınıf öğrencisiydim ve Nursun Erel'e tesadüfen hayran olduğumu duyan kuzenimin eşi, Erel'in eşi Feyzan Bey'in kendi patronu olduğunu ve ondan Nursun Hanım'ın e-mail adresini alabileceğini söyledi, böylece tanımış olmaktan hâlâ gurur duyduğum bu harika gazeteciyle tanışma maceram b...

Eski Maliye Bakanı Kaya Erdem’in 95. Yaş kutlamasına, bürokrasi temsilcileri, siyaset adamları, ABD’de yaşayan kızı ve torunları ile çok sayıda dostu katıldı. Bodrum’da, bir restoranda gerçekleşen kutlamada Erdem, “Yaş 95 olunca -artık kutlama yapmasak mı? - Diyorum, yoksa 100. Yıl kutlamasında mı tekrar buluşsak”  diye sorunca 40’ı aşkın davetli alkışlarla ve “ iyi ki doğdun Kaya ” şarkısıyla yanıt verdi. Kaya Erdem, pastasındaki tek mumu üfleyip, bıçakla keserken de konuklarına “ Sizler de en az benim kadar, hatta 120’ye kadar filan yaşayın ” dedi. Deniz kıyısındaki kutlamanın davetlilerinden biri de bendim, dalgalar kıyıya vururken, genç bir muhabir olarak Kaya Erdem’i izlediğim yıllar bir bir aklımdan geçti. 12 Eylül 1980 Darbesi sonrasıydı, Süleyman Demirel’in deyimiyle “ 70 cente muhtaç ” durumdaki Türk halkı, askeri hükümetin Başbakan Yardımcısı olarak atadığı Turgut Özal ile henüz tanışmış, IMF’nin şekillendirdiği “ sıkı para politikası ” ile dişini ve kemerini sıkmay...

    -Haydi geçmiş olsun sevgili dostlar, büyük badireyi sonunda    atlattık…   -N’oldu yahu?   -Canım şu içinde bulunduğumuz durumu söylüyorum, hayat pahalılığı, artan dış-iç borçlar, ülkemizin alarm veren risk durumu, yetmeyen maaşlar, boş tencereler…. Daha sayayım mı?   -Yok yok sus, yine felaket tellallığı yapma.   -Ben mi? Yoksa bunları ekonomistler mi söylüyor?   -Onlar dünde kaldı cancağızım,  Mehmet Şimşek  Hızır gibi yetişti, kriz bitti. Mevlana’nın dediği gibi  “artık yeni şeyler söylemek zamanıdır…”  Baksana Türkiyenin risk primi bile mucizevi düşüş göstermedi mi? 700 lere kadar çıkmışken nasıl bıçakla kesilir gibi indi 500’e… Ayrıca enflasyon bile düştü TÜİK açıkladı ya…   -İnşallah öyledir, sen  -enflasyon düştü-  diyenleri hala ciddiye mi alıyorsun? Gerçekleri söyleyenleri dinlesene?     -Kimmiş onlar?   -Mesela  Mahfi Eğilmez , bir dönem hazinenin başındaydı. Dünkü yazısında...

      Se ç imlerde  “ elini ta şı n alt ı na koyanlardan ”  biriydim, sand ı k g ö revimiz s ı ras ı nda cereyan eden ilgin ç  olaylar ı  da sizlerle payla ş m ış t ı m. (*)    G ü nler sonra ziyarete gelen bir dostum bana  ü st ü nde  “ evet ” damgas ı  bulunan bir oy pusulas ı  uzatt ı :   - Ş una bir baksana   Ş a şı rd ı m:   - A, Cumhurba ş kanl ığı  oy pusulas ı…  Recep Tayyip Erdo ğ an ’ a  “ evet ”  m ü h ü r ü  bas ı lm ış …  Nereden  çı kt ı  bu?   -Valla  ç ok ilgin ç…  O sabah erkenden oy kullanmaya gittim, benim sand ı kta s ı ra bekleyen hi ç  kimse yoktu, g ö revliler beni g ö r ü nce adeta -se ç men geldi- diye sevindiler, selamla ş t ı k, pusulam ı , zarf ı m ı  al ı p h ü creye girdim, bir bakt ı m rafta bu pusula duruyor. Yani benden  ö nce giren birisi bu pusulada  Recep Tayyip Erdo ğ an ’ a -evet- m ü hr ü  b...