SUYA YAZDIKLARIM

Sokrates, “ hayatta bir tek şey biliyorsam o da hiç bir şey bilmediğimdir” demiş ya, bizimkisi de aynı hesap… Hiç bir şey bilmediğimi bilmekle beraber, doğduğum, bunca zaman yaşadığım kent olan Ankara’ya dair de meğer “ hiiiç bir şey bilmiyormuşum .” Çocukluğumda, gençliğimde de kulağıma “Yahudi Mahallesi” , “Samanpazarındaki Sinagog ” lafları ara ara çalınırdı ama yıllar sonra  bir gün oraları ilk kez detaylı olarak gezip fotoğraflayabildim. Artık kimselerin oturmadığı, yıkık dökük konakları, evlerin sağlı sollu sıralandığı daracık sokakları, yerinde yeller esen ünlü okulun otlar bürümüş bahçesini gezerken o sessizlikte aklımdan kimi hayali seslenişler geçti: -Baciiika baciika (ev işlerini gören Kürt bacılar) bize biraz odun kessen sonra da çeşmeden su taşısan olur mu? -Hermana (kızkardeş) yarın ne yapıyorsun? Hamama gidecektik, vazgeçmedin değil mi? -Bizim oğlanın Bar Mitzvah’ı (*)  yaklaşıyor, oturup da neler yapacağımızı bir konuşalım Oysa o sesler çoktan sus...

    Atat ü rk Orman  Ç iftli ğ i arazisi  ü zerinde kurulu  “ Aksaray ” a ge ç enlerde bir meslekta şı mla birlikte gitmi ş tim.    -Ayol, Cumhurba ş kan ı  de ğ ildi herhalde muhatab ı n, oralarda ne i ş in vard ı ?   -Dediniz, do ğ ru …  Mahalle muhtar ı  de ğ ilim, partili hi ç  de ğ ilim, zaten kendisine yak ı n medyada da  ç al ış m ı yorum, Cumhurba ş kan ı  beni niye kabul etsin?    “ Ba ğı ms ı z gazeteci kimli ğ i ”  ise Be ş tepe ’ de zaten tan ı nm ı yor!    İ nanmayacaks ı n ı z ama, g ü venlik  ö nlemlerinin had safhada oldu ğ u binaya giri ş te, bas ı n kart ı m ı z ı  sundu ğ umuz g ö revli,  “ ba ş ka kimli ğ iniz yok mu? ”  Diye ters ters bak ı p, kart ı m ı z ı  iade etmesin mi?  “ Kart ı n  ü st ü nde Cumhurba ş kanl ığı  amblemi var! ”  deyi ş imizi duymazdan gelip, ancak ehliyetimizi g ö r ü nce l ü tfedip bizi i ç eri ald ı…...