Nilay ’ın annesi için kaleme aldığı güzelim kitabını (*) bu akşam bir solukta okudum... Nilay Karaelmas “ Annemle Ortaya Karışık ”ı ne kadar akıcı yazmış, nasıl sıcacık anılar ve fotoğraflarla süslemiş, hele o muhteşem yemek, kurabiye, pasta tarifleri? O kadar sevimli bir kitap olmuş ki, insan elinden bırakamıyor... Nurten Hanım sanki mutfaktaymış, radyoda çalan Zeki Müren ’in ‘ Bir Demet Yasemen ’ine keyifle eşlik ederken enginar ayıklıyormuş gibi geldi bana... Fırından yeni çıkarılmış kedi dillerinin buram buram vanilya kokusunu, lezzetini damağımda hissettim, hatta şu cam tabağa alınmış olanlar büyük olasılıkla Abdullah Efendi ye ayrılmamış mıydı? Kitap aynı zamanda 50’lerin, 60’ların Ankara sından haber veren harika bir sosyal yaşam derlemesi... Kızılay, Demirtepe, Hanımeli Sokak ’ta iki oda bir salonlu kiralık evlerde geçen yaşamlar, erik, kiraz, elma ağaçları ile bezeli bahçelerde koşturan çocuklar... Ulus Sineması nda haftalarca gösterilen “Batı Yakasının Hikayesi” ,...
Mürekkep kokan sayfalarda şimdilerde bize yer yokmuş, eh, ne yapalım? Açılsın bari hayali sayfalar... Oysa onlara yazmak tıpkı suya yazmak gibidir. Kayboluverir gider.